Eindelijk. Ik heb een bril gekocht. Ik heb ‘m wel alleen nodig voor bepaalde dingen, daarmee dat het waarschijnlijk zo lang heeft geduurd. Ik had al een tijdje het gevoel dat mijn ogen vermoeider werden na een dagje computeren of veel lezen of televisiekijken. Maar bij mij was het tot nu toe zo dat als ik te moe werd, ik gewoon even iets anders ging doen en dan ging het wel weer.
Ik vond het vooral moeilijk om mijn bril-loos gezicht plots met een bril te beginnen zien. Ik vind brillen altijd nog wel iets mevrouw-achtig hebben. Hoe moet ik dat hier nu uitleggen op mijn blog…? Ik heb nogal een sporty stijl en ik vind dat daar maar weinig brillen bij passen. Allez, in mijn hoofd was dat zo. Tot ik in Wijnegem eens wat brillenwinkels ben gaan bezoeken. Amaai. Zoveel keuze! Er zijn nog altijd de klassiekere montuurtjes, maar die passen mij niet. Dan heb je zo de Wayfarer-stijl, die heb je van Ray Ban maar ook van andere merken, dat bleek heel erg in. En dan zijn er lichte maar coole monturen. En zoiets heb ik dus maar gekozen.
Ik heb maar een dag of twee moeten wachten voor die klaar was, inclusief glazen. In het begin gebruikte ik hem niet erg veel, maar nu begin ik hem meer op te zetten. Ik loop er soms zelfs mee rond zonder dat ik het weet. En misschien maar goed, anders zou ik hem waarschijnlijk rap kwijt zijn, mezelf kennende. Ik sta er wel mee. ^^